Eilís agus an Bhean Déirce:

“Cú Uladh” an t-ainm cleite a d’úsáid Peadar Mac Fhionnlaoich.
  Maidir le drámaíocht, tá aitheantas ar leith ag dul dó mar gheall ar an áit lárnach a bhí aige sna “blianta tosaigh” de dhrámaíocht na Gaeilge - cé go dtuigtear anois go raibh drámaíocht dhúchasach ar marthain sa tír i bhfad roimh an tréimhse “tosaigh” úd.
  I ndáiríre bhí céad léiriú an dráma seo ar thús cadhnaíochta sa ghluaiseacht ónar fhás Amharclann na Mainistreach. Ar 27 Lúnasa 1901 léirigh Frank agus Willie Fay an dráma leis an "Ormonde Dramatic Group" san Ancient Concert Rooms i mBaile Átha Cliath. I mBéal Feirste ar 1 Samhain 1900 a léiríodh é don chéad uair.                     

  Foilsíodh "Eilís agus An Bhean Déirce" sa leabhar Miondrámanna ag Conradh na Gaeilge, Baile Átha Cliath i 1902. Tá aistriúchán Béarla air foilsithe sa leabhar Lost Plays of the Irish Renaissance le Hogan & Kilroy (Proscenium Press g.d.)
  Tá cóip clóscríofa i leabharlann an Chomhlachais.